Nie bójmy się stawiać granic
Ile jest osób, tyle z pewnością jest wizji tego, w jaki sposób powinny być wychowywane dzieci, co powinny robić, a czego im kategorycznie robić nie wolno. To wszystko prowadzi do tego, że ścierają się różne poglądy, czasami też dochodzi do stawiania różnych wniosków, a jednocześnie rodzice szukający najlepszego sposobu na wychowanie mądrego, samodzielnego, ale jednocześnie też empatycznego człowieka, zaczynają się w tym wszystkim gubić.
Bez żadnych granic
Są rodzice i eksperci, którzy twierdzą, że dziecku nie powinno się stawiać żadnych granic, że samo powinno ono dochodzi do tego, co jest dobre, a co złe. Prawda jednak jest taka, że musimy sobie zdawać sprawę z tego, że to właśnie dorośli mają większą wiedzę i doświadczenie w różnych sprawach, a co się z tym wiąże, powinni ostrzegać dziecko przed sytuacjami, gdy może mu się stać krzywda. Oczywiście nie chodzi tutaj o to, aby zabraniać dziecku wszystkiego, aby ciągle słyszało od swoich opiekunów zakazy, ale o to, aby mądrze towarzyszyć dziecku w ustalaniu granic. Jeżeli wiemy, że działania dziecka nie zagrażają jego życiu, to spokojnie możemy mu pozwolić na to, aby uczyło się na swoich błędach. Ale jeśli wiemy, że coś może być dla niego niebezpieczne, to powinniśmy postawić granice, których przekroczyć nie wolno, jednocześnie wyjaśniając dziecku odpowiednio do jego wieku, dlaczego tak musi być.
To jest potrzebne
Tak naprawdę dziecko mając jasno ustalone granice, które są niezmienne, czuje się bezpieczniej. Wie, co mu wolno, czego robić nie może, a to oznacza, że łatwiej jest mu się poruszać w społeczeństwie. Dorośli także muszą się dopasowywać do różnych zakazów i nakazów, co także ułatwia im codzienne funkcjonowanie, bo nad wieloma rzeczami nie muszą się zastanawiać. Tak samo jest z dziećmi. Jeśli wiedzą co im wolno, a czego nie, jeśli mają to wszystko jasno ustalone, to czują się pewniej, a jednocześnie też, są od małego uczone, że w życiu nie zawsze można mieć wszystko co się chce, że będąc dorosłym także ma się wyznaczone granice, których przekroczyć nie wolno. Dlatego też, tak ważne jest to, abyśmy stawiali dzieciom mądre granice, zwłaszcza tam gdzie jest to konieczne, ale także musimy pilnować, aby nie przesadzać z ilością zakazów i nakazów, bo na empiryczne poznawanie, też musi być miejsce. Chociaż dzieci czasami będą się buntowały przeciwko granicom jakie są im stawiane, to jednak musimy mieć świadomość, że są one niezbędne do ich prawidłowego rozwoju.
Dlatego też, tak ważne jest to, abyśmy wiedzieli, gdzie te granice stawiamy i dlaczego, bo wówczas łatwiej będzie to wytłumaczyć dziecku.